Nawigacja

Bieżąca działalność Biura

W Warszawie oddano hołd Żołnierzom Niezłomnym – Wyklętym – Warszawa, 1 marca 2024

Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych przypada 1 marca. To data symboliczna – tego dnia w 1951 r. w więzieniu mokotowskim w Warszawie strzałem w tył głowy zostali zamordowani przez komunistów członkowie IV Zarządu Głównego Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” – prezes WiN ppłk Łukasz Ciepliński („Pług”, „Ludwik”) i jego najbliżsi współpracownicy: Adam Lazarowicz, Mieczysław Kawalec, Józef Rzepka, Franciszek Błażej, Józef Batory i Karol Chmiel. Ich ciała komuniści zakopali w nieznanym miejscu. Stanowili oni ostatnie kierownictwo ostatniej ogólnopolskiej organizacji kontynuującej od 1945 r. tradycję AK. Aresztowano ich w okresie od listopada 1947 do lutego 1948 r. Przeszli wyjątkowo barbarzyńskie śledztwo. Święto, jako wyraz hołdu dla żołnierzy drugiej konspiracji, ustanowione zostało przez Sejm 3 lutego 2011 roku. Instytut Pamięci Narodowej honoruje Żołnierzy Niezłomnych, uczestnicząc w uroczystościach państwowych i organizując wiele wydarzeń w całej Polsce.

1 marca Dyrektor Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN Adam Siwek oddał hołd Żołnierzom
Niezłomnym – Wyklętym. To oni, oddając swe życie dla sprawy ojczyzny, niezłomnie wierząc w
niepodległość Polski, odegrali kluczową rolę w zachowaniu w narodzie idei wolności i suwerenności w
okresie stalinowskiego terroru. Po zakończeniu konfliktu światowego, kiedy Polska znalazła się pod
kontrolą komunistycznego reżimu, kontynuowali walkę z okupantem sowieckim i jego polskimi
kolaborantami. Ich główne cele obejmowały obronę polskiej niepodległości, wiary, kultury i tradycji
narodowych.
Mimo prób cenzury, historia Żołnierzy Niezłomnych przetrwała dzięki działalności niezależnych
historyków, badaczy oraz świadków tamtych wydarzeń. Po upadku komunizmu w Polsce w 1989
roku, prawdziwa historia tych bohaterów mogła zostać ostatecznie ujawniona i upamiętniona.
Dyrektor BUWiM złożył wiązankę pod tablicą upamiętniającą polskich patriotów więzionych,
torturowanych i mordowanych przez komunistyczne państwo, znajdującą przy wejściu do dawnej
siedziby Głównego Zarządu Informacji WP – kierowniczego organu kontrwywiadu wojskowego, a tak
naprawdę wojskowej policji politycznej działającej w latach 1945–1957.
Dyrektor Adam Siwek pochylił głowę przed upamiętnieniem na ścianie dawnego gmachu
Wojskowego Sądy Rejonowego, w którym w latach 1946 -1955 były przeprowadzane sfingowane
procesy kończące się dla ofiar komunistycznego reżimu karą śmierci lub długoletnim więzieniem.
 

Kwiaty i znicze złożono przed gmachem Ministerstwa Sprawiedliwości pod tablicą upamiętniającą
ofiary stalinowskiej bezpieki. Następnie zebrani udali się pod pomnik ku czci Jana Rodowiczowa
„Anody” składając wieniec w miejscu jego śmierci przed budynkiem, w którym dawniej mieściła się
siedziba Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, a obecnie znajduje się Ministerstwo
Sprawiedliwości.
➡IPN nieustanie przywraca zbiorowej pamięci Polaków postać „Anody”, którego legendę przez lata
pielęgnowały środowiska harcerskie.
W 2021 r. odsłoniliśmy w Warszawie pomnik upamiętniający Jana Rodowicza. Pomnik został
usytuowany w miejscu jego śmierci.

W 2019 r. BUWiM IPN wyremontował rodzinny grób Rodowiczów znajdujący się na Starych
Powązkach w Warszawie. Na płycie nagrobnej zostało postawione popiersie przedstawiające Jana
Rodowicza. Autorką rzeźby jest pani Joanna Rodowicz.


W 2018 r. na budynku przy ul. Lwowskiej 7, w którym Jan Rodowicz mieszkał i gdzie w Wigilię Bożego
Narodzenia 1948 roku został aresztowany, odsłoniliśmy poświęconą mu tablicę
.

W ramach obchodów Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych w archikatedrze warszawskiej
pw. św. Jana Chrzciciela, Ksiądz Kardynał Kazimierz Nycz przewodniczył mszy św. w intencji żołnierzy
Wyklętych i Bohaterów Podziemia Niepodległościowego. Po nabożeństwie nastąpiło złożenie wieńca
od narodu pod epitafium ku czci Żołnierzy Wyklętych w prawej nawie katedry.

Dzięki swej niezłomnej postawie i poświęceniu, Żołnierze Niezłomni zapisali się w historii Polski jako
symbol oporu wobec totalitarnego ucisku sowieckiego i komunistycznego reżimu. Ich walka była
fundamentem dla późniejszych ruchów opozycyjnych w Polsce, a ich dziedzictwo nadal inspiruje
kolejne pokolenia do walki o wolność, niezależność i suwerenność swojego kraju.

do góry