E-KsięgarniaW ocenie Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu nazwa powyższa powinna zostać zmieniona jako wypełniająca normę art. 1 Ustawy o zakazie propagowania komunizmu lub innego ustroju totalitarnego przez nazwy budowli, obiektów i urządzeń użyteczności publicznej (Dz.U. RP z 2016 r. poz. 744).
Stanisław Łangowicz (1890-1968) – lokalny działacz prokomunistycznej PPS i PZPR.
Urodził się 20 kwietnia 1890 r. Wykształcenie: 5 klas szkoły powszechnej, z zawodu robotnik budowlany, pracował przed wojną w Międzychodzie jako rzemieślnik.
Od 1945 r. był aktywnym działaczem Polskiej Partii Socjalistycznej – współtworzącej blok ugrupowań zdominowanych przez komunistyczną PPR. Partia ta została stworzona przez prokomunistyczną grupę rozłamową Edwarda Osóbki (później występującego Jako Osóbka-Morawski) z konspiracyjnej Robotniczej Partii Polskich Socjalistów. W 1944 roku ogłosiła się ona Polską Partią Socjalistyczną, bezprawnie zawłaszczając nazwę socjaldemokratycznej i niepodległościowej PPS.
W 1945 r. Łangowicz został sekretarzem Powiatowego Komitetu prokomunistycznej PPS w Międzychodzie. W 1948 r. po wchłonięciu tej partii przez PPR i utworzeniu Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR) Łangowicz został aktywistą i członkiem lokalnych władz tej partii. Jeszcze w 1948 roku objął stanowisko II sekretarza Komitetu Powiatowego PZPR w Międzychodzie. W kolejnych latach powojennych pełnił również funkcje członka egzekutywy KP PZPR w Międzychodzie oraz delegata na konferencję wojewódzką PZPR. W 1950 r. objął stanowisko przewodniczącego Powiatowego Związku Młodzieży Polskiej. Był aktywnym działaczem stalinowskim.
(ELPz)