E-Księgarnia-
prof. dr hab. Piotr Franaszek
Urodził się 12 maja 1955 r w Malborku. Jego życiorys zawodowy związany jest od początku z Uniwersytetem Jagiellońskim. W 1979 r. uzyskał tytuł magistra na Wydziale Historycznym UJ, w 1988 r. – stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii, zaś w 1996 r. – stopień doktora habilitowanego z zakresu historii nowożytnej i nowoczesnej. W 2003 r. uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych. W grudniu 2013 r. został mianowany na stanowisko profesora zwyczajnego w Instytucie Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Przynależność do szkoły historii gospodarczej profesor Heleny Madurowicz-Urbańskiej zdeterminowała pierwotny zakres jego zainteresowań badawczych, koncentrujących się głównie wokół dziejów społecznych i gospodarczych XIX i XX wieku. Jednocześnie od kilku lat prowadzi systematyczne badania nad problemem inwigilacji szkół wyższych, a zwłaszcza Uniwersytetu Jagiellońskiego, przez Służbę Bezpieczeństwa w latach Polski Ludowej. Podjęcie tego kierunku badań wynikało z faktu powołania prof. Piotra Franaszka w listopadzie 2005 r. przez prof. Karola Musioła, rektora UJ, na członka zespołu historyków ds. prowadzenia badań naukowych nad inwigilacją środowiska Uniwersytetu Jagiellońskiego przez SB. Z kolei w następnym roku został włączony w prace projektu Instytutu Pamięci Narodowej „Aparat bezpieczeństwa wobec środowisk twórczych, naukowych i dziennikarzy w latach 1944–1989”. W jego ramach kierował zespołem prowadzącym badania dotyczące inwigilacji środowisk naukowych i akademickich oraz postaw naukowców wobec władz komunistycznych. Projekt ten (chociaż w zmienionej formule) jest kontynuowany z jego udziałem przez IPN. Wynikiem dotychczasowych prac jest kilka tomów zbiorowych, w tym trzy pod jego redakcją. W 2012 r. opublikowano pracę jego autorstwa „Jagiellończyk”. Działania Służby Bezpieczeństwa wobec Uniwersytetu Jagiellońskiego w latach osiemdziesiątych XX w.
Przez osiem edycji piastował funkcję przewodniczącego jury w konkursie im. Oskara Haleckiego „Książka Historyczna Roku”, organizowanym przez Instytut Pamięci Narodowej, Telewizję Polską i Polskie Radio. Od kilku lat współpracuje również z oddziałami IPN w zakresie recenzowania wydawanych przez nie publikacji. W ramach współpracy międzynarodowej był członkiem kilku zespołów badawczych.
W latach 2004–2008 był kierownikiem zespołu badawczego Instytutu Historii UJ w projekcie, realizowanym z ośmioma partnerami zagranicznymi w ramach 6 Programu Ramowego Marii Curie, zatytułowanym Unifying the European Experience: Historical Lessons of Pan-European Development. Jednym z efektów tego projektu jest opublikowana w ubiegłym roku dwutomowa historia gospodarcza Europy: The Cambridge Economic History of Modern Europe. Z kolei praca w międzynarodowym zespole badawczym, kierowanym przez prof. Alicję Teichovą z Uniwersytetu w Cambridge, zaowocowała wydaniem w 2009 r. książki Gap in the Iron Curtain (jest jednym ze współredaktorów). Badania prowadzone w ramach tego zespołu miały na celu ukazanie przepływu informacji i technologii pomiędzy krajami neutralnymi a komunistycznymi w Europie.
Kilkakrotnie otrzymywał stypendia zagraniczne (m.in. Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku, Fundacji Lanckorońskich z Brzezia, Uniwersytetu w Liege). Jest autorem ponad 120 prac naukowych, w tym 9 pozycji książkowych, kilkunastu prac popularnonaukowych oraz redaktorem 10 prac zespołowych.
W latach 1999–2002 był wicedyrektorem Instytutu Historii UJ, a następnie (przez dwie kadencje, w latach 2002–2008) pełnił funkcję dyrektora Instytutu. Jest absolwentem podyplomowych studiów zarządzania, organizowanych przez Polsko-Francuską Szkołę Zarządzania, działającą na mocy porozumienia pomiędzy czterema wyższymi uczelniami Krakowa oraz Institut d’Administration des Entreprises de l’Universitete de Lille [Dyplom polski i dyplom francuski (DESS CAAE: Diplôme d'études supérieures spécialisées – Certificat d’Aptitude à l’Administration des Entreprises)]. Od 2002 r. kieruje Zakładem Historii Gospodarczej i Społecznej w Instytucie Historii UJ. W latach 2003–2006 był członkiem Komitetu Nauk Historycznych PAN jako przedstawiciel krakowskiego i rzeszowskiego środowiska historyków. Od 2007 r. współpracuje z Państwową Wyższą Szkołą Wschodnioeuropejską w Przemyślu.
Uchwałą Sejmu RP z dnia 23 czerwca 2016 r. powołany na członka Kolegium IPN.
14 maja 2019 r. został wybrany na zastępcę przewodniczącego Kolegium na czwartą kadencję, rozpoczynającą się 28 czerwca 2019. Wiceprzewodniczący Kolegium piątej kadencji. W wyniku wyborów 15 czerwca 2021 r. ponownie został wiceprzewodniczącym Kolegium IPN.