Kwatery więzienne na Cmentarzu Osobowickim od początku istnienia IPN, stanowiły obszar szczególnego zainteresowania OBEP we Wrocławiu. Poza badaniami dostępnych źródeł archiwalnych kwatery stały się miejscem spotkań edukacyjnych z nauczycielami i uczniami szkół wrocławskich, którzy brali udział w ich porządkowaniu. Wielokrotnie odbierano sygnały od środowisk kombatanckich i rodzin osób zamordowanych, zainteresowanych ostatecznym wyjaśnieniem wszystkich wątków związanych z pochówkami więźniów.
W latach 1948-1954 łącznie pochowano na kwaterach 354 osoby, w tym 89 skazanych na karę śmierci i straconych. Dotychczasowe wyniki badań naukowych nie pozwalały jednak na precyzyjne określenie miejsca pochówku każdej z osób. Pewność dotyczyła około 1/5 upamiętnianych przez rodziny miejsc.
25 marca 2003 r. w badaniach kwater więziennych wykorzystano georadar (RAMAC/GPR). Dokonano nim blisko 70 pomiarów. Ich celem miała być odpowiedź na pytanie – czy przy pomocy georadaru możliwe jest odnalezienie nieznanych jeszcze miejsc pochówkówω Te nowe ustalenie oraz perspektywy dalszych badań były głównym przedmiotem konferencji prasowej.