Mieczysław Zygmunt Woźniakiewicz, urodzony 26 lipca 1910 r. we Lwowie, syn Tomasza i Katarzyny z d. Żaczyńskiej. Ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Pracował w Szkole Podolskiej. W 1932 r. odbył służbę wojskową w Batalionie Podchorążych Rezerwy Piechoty nr 5 w Krakowie. Podporucznikiem został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1934 r. i przydzielony do 48. pp. Po 17 września 1939 r. dostał się do sowieckiej niewoli. Osadzono go w obozie jenieckim w Kozielsku. Wiosną 1940 został przez funkcjonariuszy NKWD zamordowany i pochowany w katyńskim lesie. W czasie prac ekshumacyjnych w 1943 r. jego zwłoki oznaczono numerem 1433.