Julian Cała, urodzony 7 października 1909 r. w Piotrkowicach Wielkich, w pow. miechowskim, syn Jana i Marianny z d. Szop. W 1937 ukończył Wydział Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W tym samym roku odbył służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty w Jarocinie. Był urzędnikiem, mieszkał w Warszawie przy ul. Fabrycznej 28/16. Podporucznikiem został mianowany 23 grudnia 1937 r. Przydzielono go do 11. pp. W 1939 r. został przeniesiony do 8. pp Legionów. Po 17 września 1939 r. dostał się do sowieckiej niewoli. Osadzono go w obozie w Kozielsku. Wiosną 1940 r. został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD i pochowany w katyńskim lesie. W czasie prac ekshumacyjnych w 1943 r. jego zwłoki oznaczono numerem 3083.